Na niniejszej stronie znajdziecie Państwo informacje o konferencjach organizowanych przez Instytut.
Zachęcamy także do korzystania z wyszukiwarek konferencji:
Słowiański atlas chmur
Słowiański atlas chmur to trzecia już z cyklu Międzynarodowych Konferencji Naukowych „Humanistyka w Przyrodzie – Przyroda w Humanistyce”, których celem jest interdyscyplinarne humanistyczne – diachroniczne i synchroniczne spojrzenie na przyrodę ożywioną i nieożywioną. Tematyka cyklu pozwala na przedstawienie aspektów przyrodniczych w rozważaniach filologicznych, kulturoznawczych, folklorystycznych, historycznych i antropologicznych. W organizowanym cyklu spotkań jako humaniści wkraczamy na teren badań tradycyjnie eksplorowany przez przyrodników, dlatego też zapraszamy do współpracy biologów, geografów, geologów czy fizyków, którzy chcą zaakcentować humanistyczny pierwiastek swoich rozważań naukowych.
Tegoroczne spotkanie poświęcone jest chmurom oraz wszystkim zjawiskom z nimi związanym – różnorodnym opadom, mgle, burzy, tęczy – pogodzie czy niepogodzie. Dla fizyków chmura to skupisko cząsteczek wody w postaci pary, zmieniające przy odpowiedniej temperaturze swój stan w ciekły lub stały, tworząc opady deszczu, gradu czy śniegu. A czym są zatem dla humanistów? Chmury nie są jednolite, stanowią całą gamę różnych tworów, które człowiek obserwuje i te obserwacje przetwarza zgodnie ze swoimi potrzebami. Meteorolog lub wprawny obserwator potrafi na ich podstawie przygotować prognozę pogody, biolog oszacować możliwości rozwoju środowiska naturalnego, artysta uwiecznić w swoich dziełach, a humanista w oparciu wiedzę o świecie pokazywać ich rolę w życiu człowieka.
Chmury od wieków fascynowały człowieka, ich piękno pochłaniało a groza przerażała twórców, ale też zwykłych ludzi, czego dowodem są wytwory ludzkiej działalności artystycznej i teksty folklorystyczne. Chmury zawsze były kojarzone w dwojaki sposób: jako niewinnie sunące po niebie obłoki lub groźnie wypiętrzające się kowadła burzy. Ludzkość jednak oczekiwała z nich zbawiennych, życiodajnych opadów deszczu czy śniegu, ale też chroniła się przed ich niszczącymi siłami. Zawsze jednak patrzyła z podziwem na te niewyobrażalne twory natury.
Zaproponowany tytuł spotkania, czyli Słowiański atlas chmur to metafora i może być odczytywana jako połączenie meteorologicznego opisu chmur spotykanego w wydawnictwach specjalistycznych jakim są atlasy chmur i humanistycznego oglądu słowiańskiego obszaru kulturowego spotykanego w językach, kulturach, literaturach i sztuce.
W ramach konferencji Słowiański atlas chmur zaproponowano następujące kręgi tematyczne:
- Chmury i zjawiska im towarzyszące jako motywy literackie w literaturach słowiańskich;
- Chmury i zjawiska im towarzyszące w folklorze Słowian;
- Chmury i zjawiska im towarzyszące w językach słowiańskich;
- Rola chmur i zjawisk im towarzyszących w kulturach słowiańskich;
- Chmury i zjawiska im towarzyszące jako symbole;
- Chmury i zjawiska im towarzyszące z perspektywy historycznej;
- Społeczna rola chmur i zjawisk im towarzyszących;
- Słowiańskie chmury wirtualne.
Program konferencji do pobrania
(Nie)normalność
Pojęcie nienormalności wywodzi się z epistemologii i kultury XIX wieku, podobnie jak wiele innych stosowanych dzisiaj pojęć, których pochodzenie i pierwotne przeznaczenie rzadko bywa przedmiotem refleksji. Termin ten, początkowo ściśle związany z medycyną, wprowadzony do nauki jako przeciwieństwo zdrowego ciała i psychiki, bardzo szybko wszedł do powszechnego użytku. Nienormalność zaczęła oznaczać każde odstępstwo od tego, co uważano za normalne lub unormowane formy życia, zachowania i wartości. Konstruowanie nienormalnego stało się narzędziem dyscypliny społecznej i szeroko pojętej higieny; sposobem wykluczenia, poprawiania, a nawet eliminowania wszystkiego, co w ten lub inny sposób, zdefiniowano jako dewiację, atawizm albo degenerację. Kierując uwagę na problem (nie)normalności pragniemy zainicjować refleksję nad konsekwencjami wykorzystania koncepcji nienormalności, zarówno w perspektywie historycznej, jak i współczesnej. Wierzymy, że spotkanie badaczy reprezentujących różnorodne dyscypliny (naukę o literaturze, językoznawstwo, kulturologię, antropologię, politologię, socjologię, sztuki wizualne i performatywne, filozofię, historię, etnologię i in.) zaowocuje pogłębioną refleksją nad formami kształtowania, określania i wykorzystywania tego, co nienormalne i nieznormalizowane. Interesuje nas ponadto przeanalizowanie etycznych, politycznych, estetycznych i poznawczych implikacji wykorzystania koncepcji nienormalności w procesie kreowania tego, co wypaczone, dewiacyjne, wrogie, stanowiące społeczne zagrożenie, oznaczające regres, niepożądane lub chore ciało, zdarzenie, wyrażenie oraz zachowanie. Innymi słowy, zajmują nas zjawiska i działania występujące na ruchomej granicy między normą i nienormatywnością, normalnym i nienormalnym, a także formy naszego stosunku do nich i postępowania wobec nich. Wreszcie namysłu wymaga zmieniające się podejście do norm – kiedy wydają się represyjne, a kiedy wydają się potrzebnymi regulatorami życia zbiorowego i jak dochodzi do przejścia od jednej postawy do drugiej.
Konferencja stanowi kolejną odsłonę współpracy badawczej Instytutu Kroatystyki i Wydziału Filozoficznego Uniwersytetu w Zagrzebiu oraz Instytutu Filologii Słowiańskiej i Wydziału Filologii Polskiej i Klasycznej Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. W ramach dotychczasowej współpracy w Poznaniu w roku 2013 odbyła się konferencja na temat Transmisje kroatystyki, a w roku 2017 w Zagrzebiu konferencja poświęcona problemom relacji Sztuki i demokracji.
Program konferencji do pobrania